genetyka człowieka
Encyklopedia PWN
syn Wiktora, genetyk, onkolog;
bakterie
organizmy jednokomórkowe o prostej budowie, wielkości od 0,2 do kilkudziesięciu µm;
[gr. baktḗrion ‘laseczka’],
polski antropolog i etnolog, twórca tzw. lwowskiej szkoły antropologicznej o światowym rozgłosie.
syn Johna Scotta, bryt. genetyk i filozof;
w szerszym, historycznym znaczeniu sfera działalności człowieka związana z utrzymaniem, reprodukcją i przekształcaniem populacji zwierząt, od ich udomowienia do stałego zwiększania ich użytkowości, oraz ich wykorzystaniem do zaspokojenia różnorakich potrzeb człowieka; w węższym, współczesnym znaczeniu — sterowanie genetycznymi zmianami populacji zwierzęcych, spełniającymi założony cel hodowlany.
czeski przyrodnik, zakonnik; twórca teoretycznych podstaw współczesnej genetyki.
